- čiurka
- ×čiùrka sf. ppr. pl. (1) mirusiųjų kojų apavas, pasiūtas iš juodo skuduro: Seniau kojas apaudavo čiùrkom Vlk.
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
ciurkać — ndk I, ciurkaćka, ciurkaćają, ciurkaćaj, ciurkaćał 1. «lać się małą strugą, ciec z pluskiem, kapać» Potok ciurkał po kamieniach. Woda ciurkała z rynny. 2. «o ptakach: wywodzić trele; śpiewać» Słowik ciurka w krzakach … Słownik języka polskiego
ciurkać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, ciurkaćka, ciurkaćają {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} lać się, ściekać kroplami tworzącymi wąską strugę, wydając przy tym charakterystyczny odgłos : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień